Garden route

24 december 2017 - Hendrik-Ido-Ambacht, Nederland

Hierbij nog wat leesvoer voor de feestdagen ; ) Ik ben 23 december veilig geland in Nederland. Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, is Jacqueline naar Port Elizabeth gevlogen en hebben wij samen het laatste stuk naar Kaapstad gereden. Onderweg hebben we een korte stok gemaakt in Jeffreys Bay, om heel even op het strand te genieten van de zon en daarna zijn we doorgereden naar ons hostel in Stormsriver. Jacq viel met haar neus in de boter met dit eerste hostel, het was er behoorlijk hippie achtig (t/m het wifiwachtwoord aan toe) en een beetje verpauperd wel, overal onder gekliederde muren (met stift beschreven), gelukkig niet echt vies, maar alles behalve luxe. Er liepen twee paarden en nog enkele dieren los. Het ene paard sloopte bijna de tent van een andere backpacker en het andere paard ging er met zijn rugtas vandoor. Nu stond onze tent op een soort vlonder, dus daar konden ze gelukkig niet bij komen. Toen we de volgende ochtend weg wilden rijden, bleek dat we een lekke band hadden. De jongen van de receptie was zo vriendelijk onze band binnen no-time te verwisselen (wat een held!), want er lag een goed reservewiel in de auto gelukkig. De andere band hebben we daarna laten fixen bij een benzinepomp, dus een uur later konden we weer verder. Door deze onverwachte vertraging kwam onze planning echter wel een klein beetje in de problemen. Voor de wandeling in Tsitsikamma National Park waar eigenlijk 3,5 uur voor stond, hadden we nu nog maar 2,5 uur. Optimistisch als wij waren, dachten we die 6,4 km er wel even door heen te knallen. Wat ons ook nog gelukt is trouwens, maar ik was even bang dat Jacqueline hierna geen hike meer durfde te doen met mij, zoveel inspanning kostte het (vooral door het klimmen over rotsen) en onze rode koppies zeiden genoeg (maar die foto’s bespaar ik jullie). We hadden zo’n haast omdat ik de bungee jump ingepland had voor die middag. De brug heette Bloukrans Bridge en is met 216m een van de hoogste bungee jumps ter wereld. Het grappige is dat de sfeer bovenop super chil is. Die gasten maken een grapje, doen een dansje op de muziek die daar aan staat en dat maakt wel dat je je (voorzover dat mogelijk is) redelijk ontspannen voelt. Omdat je voeten aan elkaar vast gebonden worden, moet je tussen twee van die mannen in naar de rand hupsen, ze tellen tot drie en dan moet je springen. Je moet er vooral ook niet over na denken, want dan durf je niet meer denk ik. Na je sprong heb je een vrije val van enkele secondes (best wel cool) en daarna blijf je nog wat heen en weer bungelen aan het touw (wat ik eigenlijk het vervelendst vond), voordat een van die mannen je weer omhoog komt takelen. Hierna zijn we doorgereden naar Plettenberg Bay. Daar hebben we de volgende gecanyoningd (iets met abseilen, klimmen, van rotsen springen etc.). We waren met z’n tweeen de enigen en dat was heel chil, want daardoor hoefden we bijna niet te wachten. Voor die middag hadden we het zwemmen met zeehonden gepland. Je vaart dan met een boot naar een kolonie zeehonden en met snorkel en filppers zwem je dan tussen de zeehonden. Die ook echt heel dichtbij komen en die je in hun speelsheid onbewust soms wel een beetje kunnen laten schrikken, maar het was wel heel cool! We hebben toen ook dolfijnen voorbij zien zwemmen. Hierna zijn we doorgereden naar Wilderness. Helaas was het deze dag vrij bewolkt. De dag erna regende het ook en hebben wij nog ons best gedaan een regenjas of paraplu te scoren, maar die hadden ze nergens omdat het er eigelijk altijd mooi weer is. Pech voor ons dus. Desondanks zijn we wel gaan wandelen in Wilderness, het was net te doen met de regen (geen moeilijk pad ook) en wel mooi! Daarna zijn we naar Albertinia gereden, naar een game reserve. Daar hebben we in de avond en in de volgende ochtend een game drive gedaan. Niet helemaal echt, maar wel leuk om die dieren van redelijk dichtbij te kunnen zien en de gids wist veel te vertellen over de dieren. En het eten was hier erg lekker, hahaha. Hier heb ik dus wel neushoorns gezien, maar ik ben er nog niet helemaal over uit of dat nou meetelt of niet : p. Omdat we maar geen genoeg konden krijgen van het dieren spotten zijn we ’s middags naar het Bontebok National Park gereden. Die bontebokjes zien er best cool uit! Daarna hebben we overnacht in Swellendam in een appartementje met de toepasselijke, maar weinig originele naam: Mountain View. De laatste stop voor Kaapstad was in de buurt van Stellenbosch. De helderberg farm, waar we een wandeling hebben gemaakt langs de wijngaarden. En daarna naar Kaapstad dus. Op woensdagochtend heb ik om 4.45 Jay, een vriendinnetje opgepikt en hebben we Lions Head beklommen. Tijdens de klim ging de zon op en rond 6.00 waren wij boven, precies op tijd om de zon achter de Tafelberg vandaan te zien komen. Dit was echt prachtig! En gek genoeg waren er echt veel mensen die er ook al zo vroeg waren! ’s Middags hebben we een rondleiding op Robbeneiland gehad. Wat wel een beetje een must is als je in Kaapstad bent, vanwege de belangrijke rol die Nelson Mandela en andere vrijheidsstrijders in de Zuid-Afrikaanse geschiedenis hebben gehad. Behalve de gevangenis en het uitzicht op Kaapstad valt er verder alleen niet zoveel te zien en is het vooral veel luisteren naar de gids. Op donderdag hebben we een georganiseerde tour gedaan naar o.a. Hout Bay, Boulders Beach (veel pinguins, maar nog veel meer toeristen), Cape point en Kaap de Goede Hoop. Daarbij hebben we de Cheapman drive gereden (heel bekend stukje). ’s Avonds hebben we een heerlijk stukje struisvogel gegeten in een Afrikaans restaurant met swingende livemuziek. En de laatste dag in Kaapstad zijn we naar de Tafelberg geweest, die helaas behoorlijk in de wolken stond. Wat wel betekende dat het er relatief rustig was, wat wij ook wel weer fijn vonden. Daar hebben we een taartje gegeten om Jacqueline haar verjaardag te vieren! Wie kan er nou zeggen op zijn verjaardag taart te hebben gegeten bovenop een van de zeven natuurwonderen? Voor onze vlucht hadden we nog tijd voor een vluchtig bezoekje aan de Kirstenbosch national botanical garden, waar je heerlijk een boek kunt lezen in deze prachtige tuin (waar wij helaas geen tijd voor hadden). En toen zijn we naar Amsterdam gevlogen, waar ons een stuk minder mooi weer te wachten stond, maar wel een liefdevol ontvangst! 

Wat mij nog opviel de laatste week is dat het echt zo is dat Afrikaans erg veel op het Nederlands lijkt. Als het langzaam wordt gesproken kunnen wij het over het algemeen prima volgen en andersom geldt hetzelfde voor Nederlands. Het leukste woord dat ik heb geleerd is: Bangbroek (voor wat wij een schijterd noemen). En een stoplicht is een robot. Verder merk je dat ze vaak medeklinkers weglaten zoals wors ipv worst. 

Dus na 11 weken en 3 dagen is mijn reis ten einde. Ik hoop dat jullie met plezier mijn blog hebben gelezen. Ik heb in ieder geval ontzettend genoten, ik heb prachtige dingen gezien, geproefd van de Zambiaanse en Zuid-Afrikaanse cultuur en een heleboel leuke en bijzondere mensen ontmoet. Ik heb dit keer ook enkele foto’s van Kruger toegevoegd en nog wat foto’s van mijn laatste week in Z-A. Ik vertel jullie met alle liefde in real life over mijn reis en ik heb ook nog veel meer mooie foto’s, dus voel je vrij hiernaar te vragen. 

Hele fijne feestdagen!

Foto’s

5 Reacties

  1. Marjon Groenendijk:
    25 december 2017
    Wat fijn dat je weer veilig thuis bent!! Geniet na van alle mooie momenten, foto’s en herinneringen. Bedankt voor je mooie verslagen van alle avonturen. Ik heb ervan genoten. Liefs, Marjon
  2. Erica:
    26 december 2017
    Wat een gave reis heb je gehad !
    Vond het leuk om “met je mee te reizen”
    Baja danki
    Heb je met je go pro je vrije val gefilmd ?
    Echt cool !!
    Greetz Erica
  3. Rodi van Egmond:
    26 december 2017
    Je hebt een mooie avontuur beleefd! Ik heb ervan genoten, je belevenissen deed mij aan onze tijd herinneren toen Jan en ik in Afrika waren. Wij waren op bezoek bij zijn broer en schoonzus die daar toen zendelingen waren.
  4. Esther:
    26 december 2017
    De opname met mijn go pro was niet zo goed, maar ze maken daar ook een opname en die heb ik bij video's geplaatst voor de liefhebber ; )
  5. Laura Temmink:
    1 januari 2018
    Dank je wel dat ik zo mee mocht genieten van jou indrukwekkende reis en de prachtige foto`s!